Юғалтҡастын, оҙатҡастын ҡәҙер арта,
Аптыранып баҫып ҡалғас ғүмер-ярҙа.
Үкенестәр тауҙай үҫә шул саҡ йәндә,
Әллә ниҙәр әйтер инең булһа янда.
Һүҙҙең дә бит (ы)сын ҡиммәтен иҫән тоя,
Күңелдәргә күпме йылы һүҙҙәр һыя,
Кәрәкһеҙен әйтәбеҙ шул күп ваҡытта,
Ни сәбәптер, бәғерҙәрҙе ҡыя-ҡыя.
Яҡшы һүҙ ул — йән аҙығы кем өсөн дә,
Был тормошта күп инандым һүҙ көсөнә!
Балдай татлы йылы һүҙ ҙә, асыҡ йөҙ ҙә
Иҫән саҡта насип булһын һәр кешегә.
Гөлара Шәрипова.