Ғүмер кисеп, һис тә аңламаным,
Нимә була ул бәхет?
Ҡайҙа була, ниндәй төҫтә була,
Әллә буламы ул бер тәхет?
Эҙләнем уны тиргә батып,
Айға ҡарап та уйландым.
Ҡайҙа һин, ысын бәхет тиеп,
Төштәремдә һорап уяндым.
Ҡайҙарҙа һин, бәхет, ҡайҙарҙа һин,
Нисек һине күреп белергә?
Нисек һөйөп, ҡосағыма алып,
Моң-тирмәмдә һине күрергә?
Әллә хыял ғынамы, һин, бәхет,
Исем-шәрифең дә юҡмы ни?
Матурлыҡты күрә белмәйенсә,
Битарафлыҡ баҫҡан саҡмы ни?
Баҫҡан эҙҙәрең дә һиҙелмәй бит,
Нисек һинән кәңәш алырға?
Нисек һиңә тулы тиңдәш булып,
Һинең менән йәнәш ҡалырға?
Ҡайҙа һин, серле бәхет, ауаз бир,
Ғүмер буйы көтәм мин күнеп.
Ҡайҙарҙа һин, ҡайҙаһың һин, әйтсе,
Күңелемдә йәшәй бер өмөт.
Сеү...
Ҡапыл ғына ҡояш сыҡты.
Нур балҡыны бөтә ғаләмгә.
Гүйә шул изге нурҙан төшөп
Пәйҙә булды бер һын эргәмдә.
һандуғастар йыры ағылды,
Моң һарылды һағыш гөлөнә.
Был һылыуға ҡарап, өнһөҙ ҡалдым.
«Бәхет!» һүҙе килде телемә!
Ҡаршымда бер илаһи бер балҡыш ине.
Бөтә һиллек һыйған был йәмгә.
Гүйә ул эскерһеҙ алтын ай,
Бәхет үҙе ине был йәндә!
Таптым һине, бәхет, таптым һине,
Булғанһың бит тыуған еремдә.
Миңә һине Илаһилыҡ бирҙе,
Мәңгелеккә ҡалсы түремдә.
Бәхеткәйҙе хәҙер күреп белдем,
Бындай бәхет мәңге шиңмәһен,
Ә «бәхетһеҙлек» тигәне –
Тәүбә-тәүбә!
Төшөмә лә килеп инмәһен!
Иртә киткән дуҫҡа зыярат ҡылдым,
Тулҡын-тулҡын ята ҡәберҙәр.
Бик күптәрҙе ихтыярһыҙ ғына
Алып килгән бында тәҡдирҙәр.
Үтә тынлыҡ тора тирә-йүндә,
Тик өйөмдәр күккә артыла.
Гүйә күктәр менән аңға инеп,
Аралаша йәше, ҡарты ла.
Баҡһаң, дуҫтың һалҡын гүр – ҡәбере
Бер исемһеҙ ҡатын янында.
Ҡәберҙәргә башын эйгән гөлдәр,
Моң бар кеүек нескә талында.
Ҡушылып китәм ошо тынлыҡҡа,
Ҡәбер рухы тауыш яратмай.
Тын тороуҙы гүйә талап итә,
Илаһилыҡ ситкә ҡаратмай.
Ике ҡәбер ята йәнәш кенә,
Әйләндереп алған тал-сыбыҡ.
Күктән яуа таңғы ысыҡ һыуы,
Миләш илай йәшкә мансылып.
Күҙгә һатлыҡ күҙлек кейеп
Бында ла бер тешһеҙ малай
Йәлләшегеҙ, - тиҙәр улар, -
Буш ҡул менән барып инһәң,
Хатта больнисҡа барһаң да
Руль артында ла тынғы юҡ:
Мутлыҡтарға халыҡ шаулай,
Түш кеҫәмдә яңы паспортым бар,
Алтын менән генә ҡайылған.
Фотолары тора, мисәте бар,
Тик тоймайым паспорт барлығын мин,
Буп-буш кеүек барлыҡ кеҫәм дә.
Ышанғы килмәй әйтһәләр ҙә:
Төкәмитең бар тип, кеҫәңдә.
Сәмреғошо йотҡан милләтемде,
Паспортымды тотһам ҡул яна.
Етем кеүек күрәм мин үҙемде,
Кәмһетелгән итеп донъяла.
Маяковский хәҙрәт, әйтсе зинһар:
Ғорурлығым ҡайҙа, күҙем - ут.
Паспортымда минең милләтем юҡ,
Паспортым бар, әммә үҙем - юҡ.