Имтихан биргән бабай

Былар Өфөгә комиссия үтергә баралар. Ҡырҡ мәшәҡәт менән оло кешегә сит ҡалаға барыу – бер, бигерәк тә терапевтҡа инеүҙәре нығыраҡ иҫтәрендә ҡала уларҙың. Йәш кенә белгес бабайҙан һораша икән. Һөйләшеү аралаш өҫтәлдәге ҡағыҙҙарын иҙәнгә төшөрөп ебәрә лә пациентына шул ҡағыҙҙары алып бирергә ҡуша. Һеңлеһе йәш кенә кешенең шундай мәғәнәһеҙ ҡылығына асыуы килһә лә өндәшмәй. Әммә бының менән генә ҡәнәғәтләнмәй әле табип, бабайға йә бер аяғында ғына баҫып торорға, йә ҡулдарын өҫкә күтәрергә ҡуша. 92 йәшлек ветеран барыһын да башҡарып сыға. Ҡағыҙҙарға ҡултамағаһын ҡуйып бөткәс, табип йылмайып ебәрә лә, оло кешене арҡаһынан яратып: “Бабай, имтиханды “бишле” билдәһенә бирҙегеҙ”,– ти. Танышымдың эсенә йылы йүгерә. Баҡтиһәң, йәш табип оло кешенең шулай ныҡлығын һынап ҡараған, уның хаҡында йәштәргә өлгө итеп һөйләргә вәғәҙәләгән. “Мәғәнәһеҙ” ҡылығы ла мәғәнәле булып сыға. Барыһынан бигерәк ағалы-һеңлеле: “Ә шулай ҙа бирешмәйбеҙ, шәптәнбеҙ икән әле, Аллаға шөкөр!” – тип ҡайтып китә.